ยอดสิงห์อมควันในนิวซีแลนด์ลดต่ำสุดในรอบกว่า 30 ปี

อาจารย์วิทยาธร

อาจารย์วิทยาธรได้ประโยชน์อะไรจากการที่มีคนเอากุมารทองไปเลี้ยงเยอะๆ

จบปริญญาตรีต่อปริญญาเอกได้อย่างน่าอัศจรรย์

บุญจากการสร้างองค์พระนั้นสุดยอดจริงๆ ไม่ว่าเราจะคิดหวังสิ่งใดก็สมปรารถนา แม้แต่สิ่งที่ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ก็ยังสำเร็จได้อย่างน่าอัศจรรย์

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 174

เมื่อพระเจ้าวิเทหราช ได้ทรงสดับคำของอาจารย์เทวินทะแล้ว ก็ทรงหวนรำลึกถึงถ้อยคำที่พระองค์ได้เคยบริภาษมโหสถไว้เมื่อคราวก่อน ซึ่งบัดนี้พระองค์ก็ได้ทรงตระหนักแล้วว่ามีเพียงมโหสถเท่านั้น ที่จะช่วยให้พระองค์รอดพ้นจากเหตุการณ์คับขันในครั้งนี้ได้ แต่เมื่อไม่อาจจะตรัสอะไรได้มากไปกว่านี้ ทั้งๆที่มโหสถบัณฑิตก็นั่งอยู่ใกล้ๆ

วิธีเตรียมตัวตาย

ดูก่อนสารีบุตร เราย่อมกำหนดรู้ใจบุคคลบางคนในโลกนี้ ด้วยใจอย่างนี้ว่า บุคคลนี้ปฏิบัติอย่างนั้น ดำเนินอย่างนั้น และขึ้นสู่หนทางนั้น เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตกจักบังเกิดในหมู่มนุษย์ โดยสมัยต่อมา เราย่อมเห็นบุคคลนั้น เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตกบังเกิดแล้วในหมู่มนุษย์ เสวยสุขเวทนาเป็นอันมาก ด้วยทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ ล่วงจักษุของมนุษย์

ถ้อยคำอันทรงคุณค่าของพระมหาเถระ ในวันคุ้มครองโลก 2555

ถ้อยคำอันทรงคุณค่าพระมหาเถระ 1. หลวงปู่บุญจิตร จิตตสุโภ 2. พระเดชพระคุณ พระวิสุทธิวงศาจารย์ 3. พระเดชพระคุณ พระพรหมเมธี 4. พระเดชพระคุณ พระธรรมฐิติญาณ

บุญครั้งประวัติศาสตร์

เพราะเป็นเรื่องการสืบอายุพระพุทธศาสนา และเป็นบุญใหญ่เป็นบุญที่เราจะต้องช่วยกัน ถ้าขาดพระแล้วเราก็ขาดศาสนทายาท คนจะรู้ธรรมะกันน้อย คนจะเข้าวัดน้อย จะบวชน้อย แล้วพระศาสนาจะหายไป

ชีวิตที่บริสุทธิ์

ตอนนั้นลูกคิดแต่เพียงว่า การนั่งธรรมะนั้นเหมือนกับแม่ไก่กกไข่เท่านั้น ทำไปเบาๆ ไม่ได้คิดอะไร ลูกได้เซตใจให้เป็นซีโร่ (ศูนย์) ไม่คิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น สักพักใจของลูกก็ไปรวมที่ศูนย์กลางกายเป็นดวงเดียว ลูกประหลาดใจว่าการรวมใจเป็นหนึ่งมันง่ายอย่างนี้เองหรือ

มูลนิธิธรรมกายมอบข้าวสารอาหารแห้งช่วยเหลือวัด ชาวบ้าน จ.นราธิวาส

วัดพระธรรมกาย และมูลนิธิธรรมกาย โดยพระเดชพระคุณพระเทพญาณมหามุนี หลวงพ่อธัมมชโย ได้ส่งข้าวสารอาหารแห้ง 16 ตัน ไปช่วยเหลือวัด ชาวบ้านและทหารที่รักษาความสงบเรียบร้อยในพื้นที่จังหวัดนราธิวาส

เบื้องต้นเบื้องปลายไม่ปรากฏ

ดูก่อนภิกษุ เราตถาคตจะยกอุปมาให้เธอฟัง สมมติว่า มีภูเขาศิลาลูกใหญ่ยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ มีบุรุษผู้หนึ่งนำเอาผ้าขาวบางมาจากแคว้นกาสี แล้วเอาผ้านั้นลูบภูเขา ๑๐๐ ปีต่อครั้งหนึ่ง การที่ภูเขาศิลาใหญ่แท่งนั้นจะถึงความสิ้นไป เพราะความพยายามของบุรุษนั้น ยังเร็วกว่าระยะเวลาหนึ่งกัป ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอท่องเที่ยวไปมาอยู่ในวัฏสงสาร มิใช่ ๑ กัป มิใช่ ๑,๐๐๐ กัป มิใช่ ๑๐๐,๐๐๐ กัป เป็นเพราะว่า วัฏสงสารนี้กำหนดที่สุดและเบื้องต้นมิได้