Meditation Is Essential ธรรมะเป็นเรื่องสำคัญ

การนั่งธรรมเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต เราต้องคิดอยู่เสมอว่า ต้องเข้าถึงธรรมะให้ได้ เพราะเป็นเรื่องที่สำคัญจริง ๆ เราต้องหมั่นนึกถึงบ่อย ๆ ทุก ๆ เวลา ไม่ว่าเราจะเดิน ขับรถ หรือทำอะไรก็ตาม เมื่อมีเวลาก็ให้นึกถึงให้มาก ๆ

พิธีบรรพชาพระพี่เลี้ยงรุ่นเข้าพรรษา รุ่นที่ 6 และพิธีตักบาตรฉลองพระใหม่

เรียนเชิญเข้าร่วมพิธีบรรพชา โครงการบรรพชาอุปสมบทหมู่พระพี่เลี้ยงพระธรรมทายาทเข้าพรรษา 1 แสนรูป รุ่นที่ 6 วัน เสาร์ ที่ 26 พฤษภาคม 2555 และพิธีตักบาตรฉลองพระใหม่วัน เสาร์ ที่ 2 มิถุนายน 2555

หัวใจวายมรณภาพ กรรมใช้แรงงานนักโทษหนักปางตาย

ใครทำกรรมใดไว้ ตนจักต้องได้รับผลของกรรมนั้น นี้คือความเป็นจริงของชีวิต

เขมาเถรี อัครสาวิกาเบื้องขวา

เราเรียกผู้ไม่เยื่อใยในกามทั้งหลายเหล่านั้นว่า เป็นผู้สงบ เพราะไม่มีกิเลสเป็นเครื่องร้อยรัด จึงข้ามพ้นตัณหาไปได้

มงคลที่ ๑๖ ประพฤติธรรม - ชีวิตเหลือน้อยนิด อย่าคิดเรื่องไร้สาระ

ดวงบุญนี้เป็นต้นเหตุแห่งความสุขและความสำเร็จ เมื่อเราปรารถนาสิ่งใด ให้อธิษฐานจิตในกลางดวงบุญนั้น ซึ่งเป็นทางมาแห่งมหาสมบัติทั้งหลาย ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผลนิพพาน ซ้อนอยู่ในกลางดวงบุญนั้น บางคนสายสมบัติโต บางคนเล็ก บางคนก็ริบหรี่ ตามแต่กำลังบุญที่ได้สั่งสมมา ดวงบุญนี้จะดึงดูดสมบัติหยาบในเมืองมนุษย์ ให้เราได้ใช้สร้างบารมีอย่างไม่รู้จักหมดสิ้น เมื่อปรารถนาในสิ่งที่ดี ย่อมจะสมปรารถนาได้ ดังนั้น เราจึงต้องสั่งสมบุญกันให้มากๆ อย่าให้ขาดแม้แต่วันเดียว

วินัยทางโลกกับวินัยทางธรรมแตกต่างกันอย่างไร

คำถาม : วินัยทางโลกกับวินัยทางธรรมแตกต่างกันอย่า­งไร แล้วเราควรจะฝึกตนให้เป็นผู้มีวินัยอย่างไรครับ?

รวมโอวาทการปฏิบัติธรรมของหลวงพ่อธัมมชโย เล่ม 2

เรียนเชิญร่วมบุญจัดพิมพ์หนังสือ รวมโอวาทการปฏิบัติธรรมของหลวงพ่อธัมมชโย เล่ม 2

ขอเชิญร่วมทอดผ้าป่าข้าวสารและเติมเต็มกุฎิ ธุดงสถานปราจีนบุรี

ขอเชิญร่วมทอดผ้าป่าข้าวสารและเติมเต็มกุฎิ ธุดงสถานปราจีนบุรี วันอาทิตย์ ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ขอเชิญร่วมทอดผ้าป่าเติมเต็มยกผืนแผ่นดิน ถวายเป็นบุญสถานประจำจังหวัดลำปาง

ครั่งสำคัญวันประวัติศาสตร์ ที่ ทุกท่านสามารถสถาปนา บุญสถานสร้างคนดีออกแบบชีวิต สู่ความเป็น ราชันปฐพี ราชินีที่ดิน มหาเศรษฐีคู่บุญ ค้ำจุนพระพุทธศาสนา

มงคลที่ ๒๖ ฟังธรรมตลอดกาล - นางยักษิณี ผู้ใคร่ในธรรม

นางยักษิณีตนหนึ่ง ได้อุ้มอุตราผู้เป็นธิดา และจูงปุนัพพสุผู้เป็นลูกชายแสวงหาอาหารริมกำแพง และริมคูคลองหลังวัดพระเชตวัน เมื่อไปถึงซุ้มประตู นางก็เห็นพุทธบริษัทสงบนิ่งไม่ไหวติง ฟังธรรมด้วยความเคารพในพระพุทธเจ้า เหมือนเปลวประทีปตั้งไว้ในที่ที่ไม่มีลม จึงเกิดความเลื่อมใสแล้วคิดว่า ก็ในที่นี้คงจะมีของแจกให้เรากิน เพื่อประทังชีวิตได้แน่