ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 3
วันแล้ววันเล่าที่ภิกษุผู้มีความกตัญญูได้ปรนนิบัติเลี้ยงดูบิดามารดาเป็นอย่างดีเช่นนี้ ไม่เคยให้โยมทั้งสองได้อด แต่สำหรับท่านเองนั้นมักจะอดอาหารเป็นส่วนใหญ่ เพราะเมื่อออกบิณฑบาตแสวงหาภิกษาหารมาเพื่อตนเอง ก็มักจะออกเมื่อยามสายมากแล้ว ส่วนมากมักจะได้เพียงบาตรเปล่ากลับสู่วิหาร มีน้อยวันเหลือเกินที่ได้ฉันจนอิ่ม
ทุกวันนี้ ลูกรู้สึกว่าใจมัน เบาๆ ใสๆ นุ่มๆ ไม่อยากโกรธใคร บางวันตื่นนอนพร้อมกับองค์พระที่ขยายใหญ่ทันทีที่รู้สึกตัว เวลานอนก็หลับในอู่ทะเลบุญ มีความสุขมาก ไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเราก็ทำได้ เหมือนได้ชีวิตใหม่ที่เพิ่งเริ่มต้นเมื่ออายุ 61ปี
คนอย่างเราก็ทำได้
เลิกติดเกมอย่างนุ่มนวล
จะแก้ไขปัญหาเด็กติดเกมได้อย่างไร ในสมัยพุทธกาลมีตัวอย่างเหตุการณ์เช่นนี้บ้างไหม คือเรื่องเดียวกันแต่มองคนละมุม จะรู้ได้อย่างไรว่าติดเกมหรือไม่ติด....
พิธีอัญเชิญพระศรีมหาโพธิ์จากประเทศศรีลังกา มาประดิษฐาน ณ วิหาร Bodhi Dhamma
วัดพระธรรมกายเมลเบิร์น ร่วมกับชุมชนชาวพุทธในรัฐวิคทอเรีย ประเทศออสเตรเลีย จัดพิธีอัญเชิญพระศรีมหาโพธิ์จากประเทศศรีลังกา มาประดิษฐาน ณ วิหาร Bodhi Dhamma
วัดพระธรรมกาย จัดงานวันครูวิชชาธรรมกาย
วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี ได้จัดพิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย เนื่องในวันครูวิชชาธรรมกาย
งานถวายมหาสังฆทานทั่วนครเชียงตุง
วันนี้ชาวเชียงตุงทั้งนครเดินทางมาร่วมงานบุญถวายมหาสังฆทานครั้งประวัติศาสตร์กับพระภิกษุ-สามเณรทุกวัดทั้งแผ่นดินเชียงตุง กล่าวเป็นเสียงเดียวกัน “สุดยอดมากๆ ตั้งแต่สร้างเชียงตุงมา นี้เป็นครั้งแรกที่ได้ทำบุญ ใหญ่ขนาดนี้”
มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - ปลอดภัยเพราะอาศัยผู้รู้
ในอดีตกาล ที่เกาะตัมพปัณณิทวีป มีเมืองยักษ์ชื่อ สิริสวัตถุ เป็นที่อยู่อาศัยของพวกนางยักษิณี เมื่อเรือของพ่อค้าอับปางลง พวกนางยักษิณีรู้ว่า เหยื่ออันโอชะกำลังมาถึง จึงพากันประดับตกแต่งร่างกาย ถือของขบเคี้ยวของบริโภค พวกนางต่างเล้าโลมเหล่าพ่อค้าด้วยมารยาหญิง และพาพ่อค้าไปเมืองยักษ์ทันที เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรนั้น
บุรพกรรมของพระพุทธองค์ # 1
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจะฟังกรรมที่เราทำแล้วของเรา เราเห็นภิกษุผู้ถือการอยู่ป่าเป็นวัตรรูปหนึ่ง แล้วได้ถวายผ้าเก่า เราปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าเป็นครั้งแรก
อานิสงส์ถวายสังฆทาน
ด้วยกรรมที่ทำสังฆทานไว้ดีแล้ว และด้วยการตั้งเจตจำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ได้ไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เราได้เสวยราชสมบัติในเทวโลก ๓๐๐ ครั้ง และได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์โดยคณานับมิได้ เพราะกรรม คือการถวายสังฆทานนั้นนำไป เราจึงมีความสุขในที่ทุกสถาน
