เรือติดดาวลำแรก

จนเมื่อ เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2547 ขณะที่ลูกยังอยู่บนบ้านบนพื้นดิน สามีของลูกซึ่งชอบดู TV มาก ก็ร้องเรียกลูกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า "มาดูเร็ว...มีช่องไทยใหม่ มีพระพูดด้วย" ลูกก็รีบมาดูด้วยความตื่นเต้นยิ่งกว่า เห็นแล้วชอบพระรูปนี้มากๆ ใบหน้าท่านอิ่มเอิบ ดูอิ่มบุญอย่างบอกไม่ถูก จึงติดตาม ช่องนี้อย่างต่อเนื่อง

คนดำรำพัน

แม่ฝันว่า มีเด็กผมโก๊ะตัวดำปี๋ มาเกาะขาแม่ และพูดว่า แม่ขอไปวัดด้วยนะ แม่ไม่ชอบก็ทั้งถีบ ทั้งไล่ แต่ก็ยังไม่ไป แถมยังเรียกแม่อีก พอลูกเกิดมาแม่ก็บอกว่าลูกตัวดำปี๋เลย ใครๆเขาก็เลยเรียกลูกว่า “ทองดำ” จะทำยังไงได้ล่ะเจ้าคะ..

รอช้าไม่ได้

ต่อมาลูกเห็นท่านอาการหนักก็เลยเอาโบว์ชัวร์สร้าง พระประจำตัวไปให้ท่านดู พ่อก็ถามว่า “สร้างองค์พระจะทำอย่างไร” ลูกบอกให้ท่านเอาปัจจัยมาอธิษฐาน ลูกจะเอาไปทำบุญให้ พ่อก็รีบควักปัจจัย 3 พันบาทที่มีอยู่ มาอธิษฐานส่งให้ลูก ลูกก็รีบนำปัจจัยเดินทางมาทำบุญสร้างองค์พระให้พ่อที่วัดพระธรรมกาย พ่อก็มีหน้าตาแช่มชื่นมาก ลุกนั่งจากเตียงได้เอง

แม่จ๋า...คิดถึงหนูบ้างไหม

คุณแม่จำใจต้องยกเธอให้คนอื่นตั้งแต่เธอยังเล็ก ด้วยความจำเป็น …ผ่านมากว่า 20ปี เธอจึงมีโอกาสได้พบญาติและคุณแม่ที่แท้จริงอีกครั้ง …เธอประกอบเหตุมาอย่างไร แม้จะแต่งงานโดยวิธีการคลุมถุงชน แต่เธอก็ได้สามีที่ดี ทำหน้าที่เป็นพ่อบ้านที่ดีตลอดมา อีกทั้งลูกๆทุกคนของเธอเป็นเด็กดี น่ารัก เชื่อฟังพ่อแม่

โอ้เจ้าหนี้

หญิงชาวไต้หวัน...เธอต้องกำพร้าพ่อ ตั้งแต่ยังเด็ก แม่ของเธอต้องทำงานหนัก เพื่อหาเงินมาเลี้ยงลูกๆ ทั้งๆที่ไม่มีความรู้ ต่อมาแม่ของเธอมีสามีใหม่ เพื่อหวังว่าจะเป็นที่พึ่ง ช่วยกันหาเลี้ยงครอบครัว แต่ทุกอย่างกลับเลวร้ายลง...หลังจากพ้นมาจากพ่อเลี้ยง ได้อยู่กันพร้อมหน้าแม่-ลูก เธอกับแม่ก็ต้องมาทำงานหาเงินใช้หนี้ให้กับภรรยาของน้องชายอีก...เมื่อเธอมีคนรัก หวังว่า เขาคือคนที่ใช่ แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง

วุฒิการศึกษาไม่สำคัญเท่ากับคุณธรรมความดี

ตระกูลหนึ่ง มีเรื่องราวเล่าสืบกันมาว่า ในสมัยอยุธยาเมื่อครั้งที่พม่าเข้าโจมตีพระนคร บรรพบุรุษของตระกูลเกรงว่าสมบัติจะสูญหาย จึงได้ฝังดินไว้ พร้อมกับก่อสร้างสถูปไว้เพื่อเป็นเครื่องหมาย …คนรุ่นหลัง หลายต่อหลายคนพยายามจะไปขุดสมบัติ แต่ก็ไม่มีใครได้ไปสักคน …เรื่องนี้ จริงหรือไม่ …และเรื่องราวของนักรบแห่งกองทัพธรรม ผู้สละชีวิตทางโลก เพื่อจะเป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา…

เหล้าน้ำเมาแห่งความหายนะ (Because I love you.)

น้ำเมามีโทษมหันต์ ต่อชีวิตในปัจจุบัน และในปรโลก...ชายคนหนึ่ง เพราะดื่มน้ำเมา ทำให้จากที่เป็นคนดี กลายเป็นคนร้าย ทุบตีภรรยาตนเองอย่างทารุณ ซ้ำร้าย ชาวบ้านยังพากันคิดว่า ภรรยาของเขาเป็นปอบ เธอต้องถูกชาวบ้านทรมานด้วยวิธีการต่างๆจนเธอทนไม่ไหว เสียชีวิตไปในที่สุด…ชายอีกคน ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืนตั้งแต่เป็นวัยรุ่น…ในที่สุดตายเพราะเมาแล้วขับ

ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิต

ตอนนี้ผมไม่เห็นโครงกระดูกแก้วอีกแล้ว ผมเห็นแต่ลูกมะพร้าวที่ใสเป็นแก้วและมีความสว่าง ในท้องของผม อืมม์..บางที ก็ไม่เชิงเรียกว่าลูกมะพร้าวนะ เพราะมันเป็นลูกกลมๆเหมือนลูกโลก แต่มีขนาดกลางๆเหมือนลูก Ball แปลกนะที่เวลานั่งสมาธิแล้ว เมื่อผมเห็นลูกกลมๆใสนี้ ผมกลับมีความสุขมาก

พ่อเป็นคนดีที่หนึ่ง......รักพ่อที่สุด

พวกเราทั้งรักและเคารพคุณพ่อ เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน ไม่มีใครแตะต้องกับอบายมุขใดๆ ทั้งสิ้น คุณพ่อมักจะย้ำอยู่เสมอว่า บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งของเรา ให้ทำบุญอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะเป็นจำนวนไม่มากก็ตาม ชีวิตจะได้ไม่ลำบาก

ต้อหินหายเพราะคุณยายช่วย

“บุญที่ได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และบุญอื่นๆที่ได้ทำที่วัดพระธรรมกาย ช่วยหนูไม่ได้เลยเหรอ” พอพูดเสร็จร่างของลูกก็ลอยวืดขึ้นมาจากหลุมนั้น พร้อมๆกับเสียงของชายร่างดำที่นุ่งหยักรั้งนั้นก็พูดขึ้นว่า “เพราะบุญตรงนี้แหละถึงยังเอาไปไม่ได้”