วางเฉยหรือหนีความจริง

คำถาม : การที่เราทำเฉยกับทุกเรื่องที่ทำให้เราเป็นทุกข์ ถือว่าเราหนีความจริงหรือเปล่าคะ

บุปผรัตตชาดก ชาดกว่าด้วยเป็นทุกข์เพราะภรรยาไม่ได้ผ้าย้อมดอกคำ

เมื่อทหารพาตัวชายผู้เป็นสามีมาถึงที่ ก็พาเขาไปเสียบที่หลาว เขาได้รับเวทนาแสนสาหัส ฝูงกาพากันไปเกาะที่ศีรษะ จิกนัยน์ตาด้วยจะงอยปากอันคมเหมือนปลายคีม ชายผู้นี้ไม่ได้ใส่ใจทุกขเวทนาที่ได้รับแม้แต่น้อย เขายังคงเฝ้าคิดถึงแต่หญิงอันเป็นที่รักเท่านั้น

คนที่เลี้ยงสัตว์ขายจะมีวิบากกรรมอย่างไร

คุณพ่อเปิดฟาร์มเลี้ยงจระเข้ กว่า ๓๐๐ ตัว และเพาะพันธุ์ลูกสุนัขขาย เปิดบ่อปลา เปิดกรงนก เลี้ยงวัว ผมจะมีส่วนในบาปกรรมนี้ไหม โดยที่ผมไม่ได้มีจิตอนุโมทนากับสิ่งที่ท่านทำเลย

The Noble Truth of Suffering : 5. Sorrow [soka dukkha]

The Buddha characterized the suffering of sorrow as afflicting one with burning in the heart as if the mind has list all refreshedness

ทุกข์ในอัตภาพสัตว์เดรัจฉานและมนุษย์

ขั้นตอนการชดใช้กรรมของผู้ผิดศีลกาเมฯ ตอน ทุกข์ในอัตภาพสัตว์เดรัจฉานและมนุษย์ ความเดิมจากตอนที่แล้ว เมื่อวิบากกรรมเบาบางจากเปรต อสุรกาย ก็มาต่อด้วยการเป็นสัตว์เดรัจฉาน เริ่มต้นจากสัตว์ชั้นต่ำ

หมอจิ้งจก

คุณพ่อมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง จนต้องร้องครวญครางอย่างทรมาน แต่มีชาวบ้านแถวนั้นมาบอกพี่สาวของลูกว่า “ให้เอาจิ้งจกให้ท่านกินแก้โรคมะเร็งที่ตับ ” พี่สาวก็ไล่จับจิ้งจกเป็นๆได้ 1 ตัว จึงยัดเข้าปากคุณพ่อ

วัดพระธรรมกายร่วมกับบริษัท ดีเน็ต เทคโนโลยี จำกัด มอบกล้องวงจรปิด แก่โรงพยาบาลธัญบุรี

วัดพระธรรมกาย มูลนิธรรมกาย ร่วมกับบริษัท ดีเน็ต เทคโนโลยี จำกัด มอบกล้องวงจรปิด two ways talk จำนวน 8 ตัว ให้กับโรงพยาบาลธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี เพื่อสนับสนุนการดำเนินงานป้องกันโควิด-19

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 22

จากนั้นก็ทรงมีพระราชดำรัสสั่งให้เปิดท้องพระคลังทั้งหมด และให้จารึกแผ่นทองคำติดไว้ ณ เสาท้องพระโรงว่า “ผู้ใดต้องการทรัพย์สมบัติเงินทองของมีค่า ก็จงมาขนเอาไปจากท้องพระคลังหลวงนั้นเถิด”

มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - เส้นทางที่เลือกเดิน

คนเหี้ยมโหดมีมือเปื้อนเลือดชอบฆ่าสัตว์ - เขาก็จะเป็นคนมีอายุสั้น คนที่ไม่เบียดเบียนสัตว์ ไม่ฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากปาณาติบาต - เขาจะมีอายุยืน โรคภัยไข้เจ็บไม่เบียดเบียน

มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - ละตัณหาได้ ไม่ต้องเกิดอีก

ครั้นพระบรมศาสดาทรงแก้ปัญหาจบลงแล้ว พราหมณ์ได้เพียงดวงตาเห็นธรรม ไม่ได้บรรลุอรหัตผล ได้บรรลุเพียงโสดาปัตติผลเท่านั้น เพราะเวลาฟังพยากรณ์ปัญหา มีจิตฟุ้งซ่าน คิดถึงลุงผู้เป็นอาจารย์ว่า ลุงของเราหาได้มีโอกาสฟังพระธรรมเทศนาอันลึกซึ้งไพเราะอย่างนี้ไม่ อาศัยความกังวลที่มีจิตฟุ้งซ่าน เพราะความรักใคร่ในลุง จึงไม่อาจทำให้สิ้นอาสวะในตอนนั้นได้